Maar vanaf wanneer is zo’n tutje dan slecht, of doet het meer kwaad dan goed? Sofie Vander Mierde is logopediste bij groepspraktijk Labyrint en raadt aan om vanaf 2,5 jaar het weglaten van het tutje te stimuleren.
‘Rond die leeftijd beschikt je kindje normaal over een volledig melkgebit. Tutten of ook duimen is niet alleen slecht voor de stand van de tanden of de beet, te lang zuigen op een fopspeen kan er ook voor zorgen dat je kindje bepaalde klanken verkeerd gaat uitspreken.

Ook moeilijkheden met slikken kunnen opduiken, of het tutje kan ervoor zorgen dat je kindje de verkeerde gewoonte aanleert om door de mond te ademen. Als het tutten rond deze tijd wordt afgebouwd, is dat ruim op tijd om blijvende schade aan het volwassen gebit te voorkomen.’

‘Wij raden ouders altijd aan om het gebruik van het tutje geleidelijk af te bouwen. Logopedisch gezien is het belangrijk dat het kindje niet gaat praten met het tutje in. Daarom is een tutje enkel ‘s nachts best wel al een stap in de goede richting. Maak duidelijk dat het tutje er is om te slapen en niet om te spelen.

Praat erover met je kindje. Stel voor om het tutje binnenkort mee te geven met Sinterklaas of om het in een tutjesboom te hangen.

Leg ook uit dat een tutje slecht is voor de tandjes, of neem je kindje mee voor een eerste tandartsbezoek. Vaak kan de tandarts ook een eerste duwtje in de rug geven.’

‘Zoek vooral ook een goed moment om ermee te starten’, vult Sofie aan. ‘Je kindje heeft jouw steun nodig, dus zorg dat je er zelf ook mee bezig bent. Doe het niet als het net heel erg druk is op het werk of als je net in een scheiding zit.

Hangt je kindje nog heel erg vast aan het tutje, probeer dan te achterhalen hoe dat komt. Put je kindje er echt troost uit? Bied dan eens een vervanger aan, een knuffel of een doekje.

Is je kindje al wat ouder en merk je dat het heel erg moeilijk blijft? Aarzel dan niet om een therapeut te contacteren. Die kan je zeker begeleiden en helpen achterhalen waarom je kindje zo lang in de orale fase blijft steken.’

​